دانلود کتاب آشنایی با فناوری RFID

RFID مخفف عبارت Radio Frequency Identification و به معناي «تشخيص هويت راديويي» است. از اين فناوري، اولين‌‌‌‌‌‌‌‌‌بار در 1960 استفاده شد ولي گسترش عمده استفاده از آن با پيشرفت‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي تکنولوژيکي سرعت گرفته و در حال گسترش است. سيستم RFID از يک ترانسپوندر که «تگ» ناميده مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود داراي يک ريزتراشه متصل به آنتن تشکيل شده است. تگ، روي هر چيزي نظير پالت محصول در انبار چسبانده شده و دستگاه ديگري به نام قرائت‌‌‌‌‌‌‌‌‌گر با آن تبادل اطلاعات مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌کند. قرائت‌‌‌‌‌‌‌‌‌گر، بسته به نوع مورد استفاده مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند اطلاعات جزئي و يا شکل ساده يک داده نظير کد شناسايي را بخواند. RFID مشابه سيستم بارکد است. با اين تفاوت که خواندن اطلاعات بارکد منوط به استقرار آن در ديد مستقيم اسکنر است، اما تگ RFID از طريق امواج راديويي خوانده مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود و نيازي به ديد مستقيم قرائت‌‌‌‌‌‌‌‌‌گر نيست. قرائت‌‌‌‌‌‌‌‌‌گر RFID مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌تواند هزار تگ را در يک ثانيه بخواند. سيگنال‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي راديويي مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌توانند از ميان مواد غيرفلزي، محيط‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي باراني و مه‌‌‌‌‌‌‌‌‌آلود يا برفي و حتي محيط‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي کثيف و سطوح رنگ‌‌‌‌‌‌‌‌‌زده، عبور کنند. اين ويژگي باعث مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌شود تا تگ‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي RFID در مقايسه با بارکدها از مزيت‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي ويژه‌‌‌‌‌‌‌‌‌اي برخوردار شوند.